Halloween Τέλος

Αυτό το ξενικό γιορτάρι, το λοιπόν, λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου.  Η λέξη αυτή καθαυτή, η "Halloween" δηλαδή, είναι συντομογραφία του «All Hallows Evening», που είναι το βράδυ πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων την 1η Νοεμβρίου.  Τη νύχτα του Halloween, οι κακές και οι καλές γλώσσες λένε ότι, μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά με τον «άλλο κόσμο»,  με πνεύματα και νεκρούς, με ζόμπι και φαντάσματα, με τη θεία σου την Κούλα, με τον μπατζανάκη σου τον Ανάργυρο, με την Πόπη την μπεκρού στο χωριό και με τον μπάρμπα σου τον Νώντα που πήγε στο περίπτερο να πάρει τσιγάρα και δεν ξαναγύρισε ποτέ!!! 

Λένε επίσης ότι για τα μασκαραλίκια αυτά ευθύνονται οι ψυχές των χαμένων ανθρώπων, των σε ακαμψία και "νεκρική" σιγή ατόμων.  Αφού πίστευαν παλιά ότι οι ψυχές των πεθαμένων περιπλανώνται στη Γη ως και την Ημέρα των Αγίων Πάντων.  Πριν από εκείνη τη μέρα οι ψυχές είχαν την τελευταία τους ευκαιρία να εκδικηθούν όποιον τους έκανε κακό όσο ζούσαν.  Οι ένοχοι λοιπόν, που ήξεραν τί κακά είχαν κάνει μεταμφιέζονταν για να μην τους βρει το πνεύμα που τους  αναζητούσε και πάρει εκδίκηση. 

Η νύχτα των ζόμπι δηλαδή, η Κατάρα, ο Τσάκι η κούκλα του Σατανά, ο Εξορκιστής, το Coco και η Έκτη Αίσθηση, όλα αυτά μαζί θα "εμφανιστούν" το halloween κι όπου φύγει φύγει!  Εάν δεν έχεις κάνει τα κουμάντα σου και είναι κι η φωλιά σου "λερωμένη", που σε πονεί και που σε σφάζει!  Μπορεί και συ να "περάσεις" τη λεπτή κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει τους ζωντανούς με τους νεκρούς και να γίνεις ένα αιθέριο αέριο πλάσμα που θα πλανάται και θα βλέπει από μακριά τα προφιτερόλ και τα εκλέρ!  Που θα ακούει, κλαίγοντας με λυγμούς, τα θέατρα, τα μιούζικαλ και τις συναυλίες και χαμερπώς θα σέρνεται από σπαραγμό και οδυρμό που τα έχασε όλα αυτά!

Θα γίνεις κι εσύ μια χαμένη ψυχή που θα πάει ή "πάνω" ή "κάτω", στον άλλο κόσμο γενικότερα.  Χωρίς επιστροφή.  One way ticket!

Στα τωρινά χρόνια γιορτάζουμε όχι με φαντάσματα και πνεύματα, αλλά με διασκέδαση, γιορταστικές μεταμφιέσεις κι εδώ στην Ελλάδα μπορεί και με κοψίδια, αρνιά στη σούβλα, τζατζίκια, χωριάτικες σαλάτες, σουβλάκια και μπύρες!!! Πολλές μπύρες!!!!

Εξελίχθηκε το Halloween  από την αρχαία Κελτική γιορτή Samhaim.  'Ήταν για τους Κέλτες το τέλος της συγκομιδής και η αρχή του χειμώνα, ενώ ταυτόχρονα η αλλαγή της εποχής ήταν μια γέφυρα ανάμεσα στον πάνω κόσμο και στον κόσμο των νεκρών.  Αλλοίμονο, εάν δεν μπουν και οι νεκροί στο κάδρο!  Από όπου κι αν προήλθε αυτή η γιορτή οι νεκροί, οι απόντες δηλαδή, είναι πανταχού παρόντες εκείνη τη μέρα!!!  Λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή;  Όχι!!!

Περάσαν οι αιώνες και το Halloween μεταμορφώθηκε από παγανιστική τελετή σε τρελό καρναβάλι με μεταμφιέσεις και πολλά γλυκά για να γλυκαθούν οι νεκροί και trick or treat!  Σε θέμα μεταμφιέσεων είναι σαν τις δικές μας τις Απόκριες.  Πρωτοπόροι και πάλι εμείς οι Έλληνες!!!

Το πορτοκαλί άκουσα ότι προήλθε από τις πορτοκαλί κολοκύθες οι οποίες συμβολίζουν τη φθινοπωρινή σοδειά και το μαύρο προέρχεται από τον μαύρο θάνατο, τον Χάροντα (δικός μας ήταν κι αυτός).  Τον "τρυφερό" αυτόν συνοδοιπόρο των ανθρώπων στον "άλλο κόσμο".  Τα jack-o-lanterns  - φαναράκια είναι τούτα - θα έπρεπε να προέρχονται κανονικά από τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, αλλά αυτή ήταν μια δική μου υπόθεση που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.  Απλά με τόσα θανατικά και μπαμπούλες, εκεί πήγε το μυαλό μου!  Αυτά τα φαναράκια λοιπόν διώχνουν μακριά τα κακά πνεύματα που έρχονται και "διψάνε" για εκδίκηση, αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα!!!  Πάλι θυμήθηκα τον Ρουβά.  Το σουλάτσο των ψυχών κάνει ψυχολογικό πέρα-δώθε όπως οι νεαρές "κόβουν" βόλτες στο νυφοπάζαρο!

Και είναι κι πανσέληνος.  Έχουμε δει σε όλα τα θρίλερ να κάνει το πέρασμά της, αλλά στην πραγματικότητα την ημέρα του Halloween το φεγγάρι δεν είναι στη φάση της πανσελήνου.  Το φεγγάρι έρχεται στη φάση αυτή τη συγκεκριμένη ημερομηνία κάθε δεκαοκτώ με δεκαεννέα χρόνια περίπου.  Απλά όταν δείχνουν στις ταινίες να "ξεπετιέται" το νεκρό ζόμπι του halloween γίνεται περισσότερο τρομακτικό κάτω από τη λάμψη του ολόγιομου φεγγαριού της πανσελήνου κι ενώ παράλληλα στα τραπεζοκαθίσματα του διπλανού καφενείου κάθεται ένας λυκάνθρωπος σκεφτικός και πίνει το ουζάκι του!

Αυτό το έθιμο γιορτάζεται εδώ και κάποια χρόνια στην Ελλάδα κι ενώ ο ελληνικός κόσμος δεν το "πολυδέχεται", επειδή εκείνον τον καιρό "κυκλοφορεί" πολύ κολοκύθα στην αγορά οι κολοκυθόπιτες δίνουν και παίρνουν στα τραπεζώματα!

Εκτός από τα μικρά παιδιά που διασκεδάζουν με αυτή τη γιορτή λόγω των μεταμφιέσεων και των γλυκών, βρίσκουν κι οι ενήλικες την ευκαιρία να κάνουν πλάκες και να βλέπουν ταινίες με σχετικά θέματα.  Όπως επίσης και να επισκέπτονται "στοιχειωμένα" αξιοθέατα όπως τα νοσοκομεία, τα νεκροτομεία, τα νεκροταφεία, τα ακατοίκητα σπίτια, τα στερεμένα ποτάμια και τα στέρφα χωράφια.  Όλο και κάπου σ' εκείνα τα μέρη μπορεί να εμφανιστεί καμιά ψυχούλα που να "γυρεύει" εκδίκηση μέσα από τους μαϊντανούς και τα μπρόκολα!

Τί να πεις γι' αυτή τη γιορτή!  Που ό,τι αηδία υπάρχει την κάνουμε κι εμείς οι Έλληνες σαν τα χαϊβάνια!  

Όνειρο το είχα από μικρή να πάω στη Σκωτία, να δω το τέρας του Λοχ-Νες, πιστεύοντας ότι ΜΟΝΟ εγώ μπορώ να καταλάβω, αφού δω τη λίμνη, εάν υπάρχει τέρας ή όχι!  Ένιωθα σα να είχα το χρίσμα της επιφανούς μάντισσας και οραματίστριας ώστε να διαπεράσει το μάτι μου  - μόνο το ένα - τα νερά της λίμνης και να δω καθαρά εάν μέσα εκεί κρύβεται το τέρας!!!!  

Μετά από χρόνια συνειδητοποίησα ότι το τέρας αμάν το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παίζει κουμ-καν και όχι να είναι στον πάτο μιας λίμνης!   Θα ήταν τόσο βαρετά άλλωστε!

Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, μ' αρέσουν τα φαντάσματα, οι "χαμένες" ψυχές, οι πεθαμένες ψυχές και οι εκδικητές .... αλλά μόνο στις ταινίες!  

Γιατί εάν υποψιαστώ ότι υπάρχουν όλ' αυτά στ' αλήθεια και θα 'ρθει μια μέρα που θα με κυνηγάει ο Χάρος με το δρεπάνι να μου πάρει τη ζωή ή κάποιος αδικημένος από μένα νεκρός για να πάρει εκδίκηση, θα πέσω τ' ανάσκελα σαν την κατσαρίδα και θα περιμένω κοκκαλωμένη τον βαρκάρη να με πάει στην αντίπερα όχθη τραγουδώντας μου το O Sole Mio!  Και θα παραμυθιάσω τον εαυτό μου ότι είμαι στα κανάλια της Βενετίας και μου κάνει καντάδα ένας γοητευτικός άντρας που θέλει να ζητήσει το χέρι μου. 

Σε γάμο, όχι σε θάνατο!

Αλλά έχει κι ο θάνατος τη γοητεία του μυστηρίου, τόσο που να μην αντιστέκεσαι την ώρα που 'ρχεται να σε πάρει, παρά να αναρωτιέσαι "τί να βρίσκεται πέρα απ' τη ζωή;".

Για όλους αυτούς τους λόγους θα μάθω να μου αρέσει αυτό το Halloween, ώστε αν όλα τα παραπάνω συμβαίνουν εκείνη τη μέρα, να νιώθω ότι δεν έχει "έρθει" ακόμα η ώρα μου, αλλά με κυνηγάει ένας νεκρός για να με εκδικηθεί.  Να μου βγάλει τα μάτια και να μου ξεριζώσει τα μαλλιά.  Σαν τη λυσσασμένη γειτόνισσα που κατά λάθος της λέρωσα τη μπουγάδα και της "άρπαξα" τον άντρα!

Απεταξάμην τον Σατανά και φτου φτου φτου μακριά από μας όλ' αυτά!!!!  

Στα όρη στ' άγρια βουνά, στα όρη στ' άγρια βουνά και μη χειρότερα, αγαπητοί μου φίλοι!!!!

Ευτυχώς που πέρασε κι αυτό, δε λες;