Today is the Big Day. Είναι η μεγάλη μέρα των εκπτώσεων και των προσφορών. Των μεγάλων ευκαιριών και της μεγάλης πτώσης των τιμών. Είναι ευκαιρία για μας τα φτωχαδάκια της ζωής να αρπάξουμε από τα μαλλιά τη γειτόνισσα μας την ώρα που πάει να μας "βουτήξει" το τελευταίο τεμάχιο του υπερσύγχρονου μίξερ που είχε 99% έκπτωση. Την ξεμαλλιάσαμε όμως και δεν πρόλαβε!!!
Η ικανοποίηση ήταν τεράστια και οι επευφημίες από την οικογένεια "πέφτανε" βροχή. Γιατί η εργασία ήταν δύσκολη και γεμάτη εμπόδια. Ολόκληρο τον μήνα είχαν μελετηθεί όλα τα φυλλάδια των αλυσίδων καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών. Είχα επισκεφθεί και όλα τα τοπικά συνοικιακά καταστήματα με τα είδη αυτά. Είχα φτιάξει συγκριτικούς πίνακες, σχεδιαγράμματα, είχα συλλέξει στατιστικά στοιχεία και πληροφορίες απ΄ όλη τη γειτονιά. Σχετικά με τη λειτουργία του συγκεκριμένου μηχανήματος, την απόδοσή του, τη διάρκεια ζωής και την κατανάλωση ρεύματος.
Είχα "μπλέξει" σ' έναν κυκεώνα λέξεων, σε μια ανακατάταξη του χώρου για να τοποθετηθεί η συσκευή αυτή. Και στο τέλος είχα ενημερωθεί για την εξυπηρέτηση πελατών του κάθε καταστήματος, το ποσοστό έκπτωσης, τον χρόνο εγγύησης και την επέκταση αυτού, την τοποθεσία των καταστημάτων service σε όλη την Ελλάδα και τις αξιολογήσεις που είχαν αυτές. "Μαραθώνιος" χωρίς τερματισμό!!!
ΤΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ. Τόσες εργατοώρες καταναλώθηκαν για να προλάβω τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ και δεν θ' άφηνα κανέναν να μου την "αρπάξει" μέσα από τα χέρια. Και έρχεται η ΑΛΛΗ, σεινάμενη-κουνάμενη να μου κάνει την έξυπνη και την γρήγορη. Τα όνειρά της γίνανε ατμός! Γιατί κινήθηκα σαν αγέρας, σαν αίλουρος και σαν γατόπαρδος και έγινα καπνός!!!!
Και το πήγα σπίτι, με μεγάλη προσοχή και φροντίδα σαν να 'τανε η μία και μοναδική μου αγάπη. Το πάθος το ασίγαστο. Το κάλυψα και μ' ένα σεντόνι την ώρα της μεταφοράς μη μου το δουν και το ματιάσουν, το καινούριο μου "μωρό"! Κατευχαριστημένη και κατενθουσιασμένη που αγόρασα αυτό το τόσο ακριβό αντικείμενο - σε τιμή κόστους - που θα συμπληρώσει την ευτυχία της ζωής μου μ' έναν ακόμα σταθερό όγκο, που κάθε τόσο και λιγάκι θα κάνω κόπο για να ξεσκονίζω και να συγυρίζω.
Αφού μπήκε κι αυτό στη θέση του, στάθηκα δίπλα του και βγάλαμε μαζί την πρώτη μας φωτογραφία. Να θυμόμαστε τη στιγμή αυτή που έγινε δικό μου και που μαζί θα συνεχίζαμε την κοινή μας πορεία κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου.
Κι αφού τα έκανα όλα αυτά, μετά από λίγο αναρωτήθηκα γιατί με τέτοιο ζήλο αναζητούμε κάτι περαιτέρω για να μας γεμίσει τη ζωή και να την ομορφύνει; Γιατί τέτοιος αγώνας και τόσο μεγάλο άγχος να μας κατακλύζει όταν οι τηλεοράσεις και τα κινητά, τα ραδιόφωνα κι οι εκφωνητές παντού σε όλον τον κόσμο, μας σφυροκοπούν αδιάκοπα ένα μήνα πριν, για τις μεγάλες προσφορές που πρόκειται να ακολουθήσουν. Ενώ κι αυτό είναι ένα έθιμο αμερικανικό και όχι δικό μας, γιατί να τρέχουμε - αδιάκοπα και ανταγωνιστικά - να διεκδικούμε μια μηχανή του καφέ, μια σκούπα ρομπότ που αν την αφήσεις μόνη της με ανοιχτή την πόρτα βγαίνει στους δρόμους; Την ώρα που αυτό το έθιμο είναι μια "ανακαίνιση" της παλιάς συνήθειας αγοραπωλησίας με εκπτώσεις των μαύρων σκλάβων της Αμερικής; Τελικά ακόμα κι αυτή η ιστορία, αφού διαδόθηκε, λένε πια ότι δεν ήταν αληθής. Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές για το πως βγήκε ο όρος Μαύρη Παρασκευή που κάποτε ειπώθηκε. Ακόμα είπαν ότι θα μπορούσε να αλλάξει αυτή η ονομασία και να γίνει Μεγάλη Παρασκευή για να μην προμηνύει κάτι κακό.
Η μέρα αυτή λοιπόν, όποια κι αν ήταν η ιστορία της, έμεινε σαν όρος και περίπου στα τέλη της δεκαετίας του '80 άρχισε να κατοχυρώνεται ως σημάδι επιτυχίας και κερδοφορίας του εμπορίου, γιατί εκείνη την ημέρα οι καταστηματάρχες πούλαγαν φθηνότερα με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ο τζίρος τους και οι καταναλωτές έβρισκαν αυτά που ήθελαν να αγοράσουν σε καλύτερες τιμές. Έτσι αφού το συμφέρον ήταν αμοιβαίο, έγινε μια συνήθεια που "κράτησε" στον χρόνο.
Εδώ στην Ελλάδα την έχουμε και την τυραννάμε βδομάδες αυτήν την ονομασία και οι εκπτώσεις για τους περισσότερους ξεκινάνε πολύ νωρίτερα από την ημέρα εκείνη. Συνήθως κράταγαν γύρω στις τρεις με τέσσερις μέρες, αλλά τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε το χρονικό όριο και έτσι για σχεδόν ολόκληρο τον μήνα ακούμε για την Μαύρη Παρασκευή και τον κακό της τον καιρό!!!
Μετά θα έρθει και η Cyber Monday, που έχει γίνει μια άλλη συνήθεια που ακολουθεί τη Μαύρη Παρασκευή για να μην τελειώσουν απότομα οι εκπτώσεις και πάθει το καταναλωτικό κοινό στερητικό σύνδρομο.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι εδώ σ' αυτήν την μικρούλα χώρα το Black Friday γίνεται ολοένα και πιο ύποπτο αφού λίγο καιρό πριν ξεκινήσει η "περιφορά" των χαμηλών τιμών οι έμποροι φροντίζουν να τις έχουν "φουσκώσει" λίγο παραπάνω, ώστε οι τιμές που θα δεις εκείνον τον καιρό να είναι δραστικά διαφοροποιημένες προς τα κάτω, τόσο πολύ που να σου "φουσκώσουν" κι εσένα τα μυαλά ότι η ευκαιρία είναι τόσο μεγάλη που όχι μόνο δεν θα την ξαναβρείς, αλλά θα είσαι και μεγάλο κοροΐδο εάν δεν την αδράξεις!
Άδραξε τη μέρα λοιπόν - μικρέ καταναλωτή, φτωχέ πολίτη - μην εμπιστεύεσαι το αύριο ή το μέλλον, όπως έλεγε κι ο Οράτιος.
Carpe diem quam minimum credula postero ή ακόμα και Seize the day, O Captain! My captain και ψώνισε όσα περισσότερα μπορείς.
Ψώνισε σαν να μην υπάρχει αύριο. Δεν έχει σημασία τί θα πάρεις. Αρκεί να είναι σε προσφορά και να μην το χρειάζεσαι.
Γιατί όλοι θέλουμε κάπου να ξεσπάσουμε και να εκτονωθούμε κι από το να τσακωνόμαστε με τον διπλανό μας ή να δερνόμαστε μεταξύ μας, καλύτερα είναι να ξοδεύουμε τα λιγοστά λεφτά μας σε ανούσια πράγματα και να μην έχουμε την άλλη μέρα να βάλουμε τσουκάλι!!!
Δίκιο είχε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς (Θεός Σχωρέστον) στην ταινία "Ο κύκλος των χαμένων ποιητών", να αδράξουμε τη μέρα μέσω της ποίησης και να ζούμε μια πραγματική ζωή κι όχι να την "ξοδεύουμε" σε άκυρες και ποταπές συνήθειες. Να ζούμε με έρωτα, με αγάπη και εικόνες και στιγμές. Εννοούσε μάλλον να υπάρχει περιεχόμενο στη ζωή μας κι όχι content στις εφαρμογές.
Αφού όμως δεν υπάρχει πια ουσία ούτε στις σχέσεις, ούτε στους ανθρώπους ας αδράξουμε τη μέρα για καταναλωτικό όργιο O Captain! My Captain! Κι ας συγχωρεθούν τα πεθαμένα σου, πουλάκι μου!!!
Add comment
Comments