Πολύ εύκολο να πας σε αυτό το μουσείο. Ήταν ακριβώς πάνω στο δρόμο, τον παράλληλο της παραλιακής του κέντρου της Αίγινας. Λειτουργεί χρόνια στον 1ο όροφο με είσοδο από το πλάι. Αλλά επειδή υπάρχει κι άλλη μία αίθουσα, ανεξάρτητη από το "κανονικό" μουσείο του 1ου ορόφου, φιλοξενεί κατά καιρούς διάφορες εκθέσεις καλλιτεχνών, ντόπιων ή μη!
Περνάγαμε από εκεί δίπλα λοιπόν και το βρήκαμε μια καλή ευκαιρία να μπούμε μέσα και να δούμε λίγη τέχνη.
Εκείνο το διάστημα υπήρχε μια έκθεση ζωγραφικής του Αναστάση Ιωάννου με τίτλο "Into The Trees" και είδαμε πίνακες μόνο με δέντρα.
Ήταν πολύ συγκεκριμένο το θέμα, όπως ακριβώς και οι πίνακες είχαν όλοι την ίδια μορφολογία, σε διαφορετικούς χρωματισμούς!
Στην έκθεση αυτή, βλέπεις μόνο δέντρα, αλλά όχι πράσινα. Είναι έργα με λάδι και μοιάζουν σαν να έχουν βγει μέσα από ένα ομιχλώδες τοπίο. Φαντάζεσαι ότι ο καλλιτέχνης ζωγράφισε το έργο του και μετά πέρασε από πάνω ένα σύννεφο. Ή ακόμα πιο παραγωγικά να πούμε ότι μπορεί να πέρασε από πάνω τους ένας πίδακας νερού και τα θόλωσε λιγάκι!
Οι πίνακες απεικονίζουν δέντρα χωρίς τίποτα άλλο δίπλα τους ή ολόγυρά τους. Είναι μόνα τους τα δέντρα. Χωρίς παρέα. Τα δέντρα είναι κι αυτά χωρίς περίγραμμα, είναι στο αλλού, στο πουθενά, στο χύμα!!!
Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι αυτά τα δέντρα δεν είναι τα κανονικά δέντρα που βλέπουμε σ' έναν πίνακα. Είναι δέντρα που βγαίνουν μέσα από ένα σκοτάδι και οδηγούνται στο φως; Εντάξει, ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το νόημα του κάθε έργου και τί σκεφτόταν ο καλλιτέχνης.
Επειδή λοιπόν η τέχνη είναι τέχνη, δεν μπορεί να περιορίζεται ούτε να καθοδηγείται, δεν μπορεί να περιβάλλεται ούτε να σταματά, είναι πάντα ένας καλός τρόπος να γεμίσεις την ψυχή και τη ζωή σου. Βλέποντας ωραία θεάματα που δημιούργησαν άνθρωποι με μεράκι!
Να πάτε να την δείτε, είναι κάτι διαφορετικό!
Add comment
Comments