Πήγαμε για έναν περίπατο στον Πειραιά, μια απλή Σαββατιάτικη βόλτα. Που ξεκίνησε από ένα στενό κάθετα πάνω στην οδό Σωτήρος και συνέχισε μέχρι την πλατεία Κοραή, διασχίσαμε την οδό Βασιλέως Γεωργίου και καταλήξαμε στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε.
Αγαπημένο μέρος ο Πειραιάς. Περισσότερο από την Αθήνα. Ο Πειραιάς έχει το λιμάνι, βρέχεται από τη θάλασσα και έτσι από μόνος του φαντάζει πιο θελκτικός από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ελλάδας. Λίγο περισσότερο να τον είχαν περιποιηθεί και σίγουρα θα μπορούσε να είναι η ομορφότερη ολόκληρης της χώρας.
Στην αρχαία Ελλάδα οποιαδήποτε πόλη ήταν δίπλα στη θάλασσα αποτελούσε το κέντρο του πολιτισμού, του εμπορίου και το αποτέλεσμα αυτών ήταν η ευμάρεια του τόπου. Και τώρα είναι κάπως έτσι, αλλά στο παρ' ολίγον, διότι οι καιροί είναι χαλεποί και για τους ανθρώπους και για τα εμπόρια. Απλά, δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά έχουν στεγάσει τα γραφεία τους οι περισσότερες εφοπλιστικές εταιρείες, για να είναι κοντά στα καράβια τους.
Η οδός Σωτήρος, ίσως ο εμπορικότερος δρόμος του Πειραιά, ξεκινάει από την Ακτή Μιαούλη δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και φτάνει μέχρι το λόφο της Καστέλλας, δίπλα στην πλατεία Σταυρού που είναι και η εκκλησία του Τίμιου Σταυρού.
Ο Πειραιάς ήταν η πρωτεύουσα της ναυτιλίας από την αρχαιότητα, πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε. Η ναυτοσύνη εκείνες τις εποχές ήταν η δεύτερη πιο επικίνδυνη δουλειά μετά από εκείνη του μαχητή στους πολέμους, αφού οι σημερινές ευκολίες δεν υπήρχαν. Φυσικά θεωρείται έως σήμερα, αν όχι επικίνδυνη, μια δύσκολη δουλειά, αυτή του ναυτικού.
Πάνω στην πλατεία Κοραή υπάρχει το δημαρχείο και πίσω από το Δημαρχείο ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, το νέο κτήριο της Ιωνιδείου Σχολής και το Μέγαρο του Κανέττη. Στην πλατεία Κοραή υπάρχει επιδαπέδιο σκάκι και παλιότερα υπήρχαν και τα πιόνια και οι περαστικοί μπορούσαν να κάτσουν και να παίξουν το σκάκι τους, ήσυχα και ωραία. Τώρα τα πιόνια, με το πέρασμα των ετών έχουν εξαφανιστεί, άσε που οι περισσότεροι δεν ασχολούνται και με τέτοια "ποταπά" παιχνίδια πλέον.
Όμως η βόλτα είναι λαμπερή όπως οι φωτισμένοι δρόμοι και παράδρομοι του Πειραιά, με τα καταστήματα να κυριαρχούν σε αυτή την περιοχή της πόλης. Είναι το κέντρο του Πειραιά, όχι μόνο για την εμπορικότητά του, αλλά και για την πυκνοφυτεμένη με νεοκλασικά κτήρια έκταση. Από όπου και να πας, από τους πιο κεντρικούς δρόμους, έως τα πιο μικρά στενά, δεν υπάρχει περίπτωση να μη συναντήσεις νεοκλασικά κτήρια σε κάθε τετράγωνο. Άλλα ιδιαίτερα προσεγμένα και συντηρημένα και άλλα εντελώς αφημένα στην τύχη τους και στον αμείλικτο χρόνο, που αφήνει τα σημάδια του όχι μόνο στα ανθρώπινα πρόσωπα που είναι πιο τρωτά αλλά και σε τσιμέντα, πέτρες και κτίσματα. Κτίσματα που στον καιρό τους κόμπαζαν με περηφάνεια και καμάρι για την ομορφιά τους, όμως σαν πέρασαν τα χρόνια και "πέρασε" κι η μπογιά τους, έμειναν παρατημένα στο έλεος του χρόνου.
Η πλατεία Κοραή, φιλοξενεί το Δημαρχείο του Πειραιά και δίπλα σε αυτό βρίσκεται το παλιό καφε-ζαχαροπλαστείο Στάνη που εμμένει πεισματικά στη θέση του δεκαετίες ολόκληρες και είναι από τα λίγα καταστήματα που τα απογεύματα μπορείς να φας και λουκουμάδες. Βέβαια, σχεδόν απέναντι έχει ανοίξει και το μικρό λουκουματζίδικο, γνωστής αλυσίδας, όπου μπορείς να πάρεις λουκουμάδες με διάφορες σάλτσες από πάνω, αλλά δεν είναι το ίδιο με το παλιό. Είναι όμως κι αυτό μια επιλογή. Πάνω στην πλατεία βρίσκονται πολλά άλλα μαγαζιά που μπορείς να κάτσεις και να φας ή να πιείς τον καφέ σου. Υπάρχει κινηματογράφος γνωστός και παλιός, δίπλα στο δημαρχείο και ανάμεσα στον κινηματογράφο και τον Πειραϊκό Σύνδεσμο είναι αυτό το καταπληκτικό εστιατόριο που σερβίρει τηγανιτές πατάτες, λεπτές, κριτσανιστές που είναι όλες κολλημένες μεταξύ τους στο σχήμα ενός τηγανιού.
Είδαμε από απέναντι το Δημοτικό Θέατρο, το γνωστότερο σημείο των ραντεβού όλου του λεκανοπεδίου και το θαυμάσαμε για ακόμα μια φορά για την υπέροχή αρχιτεκτονική του. Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, ανεβαίνουν διάφορες παραστάσεις, που μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει με καλή παρέα.
Ο Πειραιάς είναι μια τόσο ενδιαφέρουσα πόλη που σε μια τόσο μικρή βόλτα, μπορεί κανείς να συναντήσει διαφορετικές εικόνες, που του εξάπτουν την περιέργεια να τις εξερευνήσει και να μάθει την ιστορία τους.
Είναι μια πόλη που αξίζει να την μάθετε και να περιηγηθείτε σε αυτήν ώσπου να τα ανακαλύψετε όλα. Και αυτό θα πάρει πολύ χρόνο, για να μην πω πολλά χρόνια!
Add comment
Comments