Στο Μοναστηράκι ξανά! Πήραμε τον ηλεκτρικό και κατεβήκαμε σε αυτή την στάση. Για μία φορά, μετά από χρόνια είπα να ανέβω προς τα πάνω και όχι να κατηφορίσω προς το Θησείο.
Έτσι κι έγινε. Πήραμε την οδό Άρεως και προχωρήσαμε μόνο για λίγο προς την Ρωμαϊκή Αγορά. Η είσοδός της είναι μεγαλειώδης, λες και δεν πρόκειται για αγορά αλλά για μέγαρο. Ή τουλάχιστον, νομίζω ότι κάπως έτσι θα ανοικοδομούσαμε ένα παλάτι σήμερα! Παρατηρώντας λοιπόν αυτή την είσοδο, κατάλαβα ότι οι αρχαίοι δεν έκαναν τίποτα με προχειρότητα. Σε όλα υπήρχε μια ολοκληρωμένη σκέψη και μια συγχρονισμένη τακτική από πίσω. Και τα περισσότερα ήταν εντυπωσιακά και φινετσάτα.
Γι' αυτό έμειναν στην ιστορία. Επειδή οι ίδιοι και κάποιες άλλες λιγοστές φυλές της αρχαιότητας ήταν εκείνοι που δημιούργησαν τον πολιτισμό. Οποιεσδήποτε δημιουργίες τους ήταν τέχνη και φως. Όλα ήταν τόσο συμμετρικά και προηγμένα! Τόσο πολύ, που ακόμα και σήμερα με την πρόοδο όλων των επιστημών και των τεχνών, φαντάζουν δύσκολα να τα φτιάξεις.
Η Ρωμαϊκή Αγορά είναι σήμερα ένας αρχαιολογικός χώρος στο κέντρο της Αθήνας, μαζί με άλλους πολλούς αρχαιολογικούς χώρους σε αυτήν την περιοχή ή λίγο παραπέρα. Στο κέντρο της πρωτεύουσας και ειδικότερα σε αυτό το σημείο, όπου και να κοιτάξεις θα δεις αρχαία διάσπαρτα αριστερά και δεξιά.
Τον 1ο αιώνα π.Χ. επέλεξαν να χτίσουν την ρωμαϊκή αγορά σε αυτό το σημείο, γιατί βρίσκεται ανάμεσα στην Ακρόπολη και στην αρχαία αγορά, το κέντρο της εμπορικής και πολιτικής ζωής εκείνης της εποχής. Και που αλλού θα διάλεγαν να την τοποθετήσουν, παρά μόνο εκεί που ήταν ήδη μια αγορά. Αυτή ήταν η κεντρική αγορά στους ρωμαϊκούς χρόνους. Εκεί γίνονταν τα εμπορικά αλισβερίσια και οι συναθροίσεις.
Η Ρωμαϊκή αγορά συνδέθηκε με την αρχαία αγορά με έναν δρόμο. Όταν τελείωσε η ανοικοδόμησή της, ο δρόμος αυτός διακοσμήθηκε με μια ιωνική στοά. Η αγορά ήταν χτισμένη σε τετράγωνο σχήμα και περιβαλλόταν από κίονες ιωνικού ρυθμού. Στην μία πλευρά υπήρχαν καταστήματα. Αυτό που έχει μείνει μέχρι σήμερα είναι η πύλη της Αρχηγέτιδος Αθηνάς. Και το ξέρουμε γιατί αναφέρεται σε διάφορες επιγραφές. Σε επιγραφή επίσης βρέθηκε ότι το έργο αυτό χρηματοδότησε ο Οκταβιανός Αύγουστος - λες και τα έβγαλε από την τσέπη του κιόλας! Όταν ήταν βασιλιάς ο Ανδριανός τον 2ο αιώνα μ.Χ., έβαλε φορολογία στους έμπορους του λαδιού.
Στην Τουρκοκρατία ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για το παζάρι του σιταριού και αυτή η είσοδος ονομάστηκε πύλη του παζαριού.
Αυτή και μόνο, η τόσο μικρή αναδρομή πιστεύω ότι μπορεί να σας "προκαλέσει", ώστε εάν πάτε από εκείνα τα μέρη να επισκεφθείτε και τον χώρο αυτόν, που κάποτε ήταν μια αγορά. Και έστω για λίγο να νιώσετε σαν αρχαίοι έμποροι ή πολίτες που έχουν κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο και βλέπουν τους προγόνους τους να νταραβερίζονται για business!!!
Add comment
Comments